سونوگرافی شکمی و سونوگرافی واژینال هر دو می توانند اندازه هماتوم، شکل هماتوم و مقدار واقعی هماتوم را مشخص نمایند. همچنین با کمک سونوگرافی می توان تاثیر هماتوم بر روی جنین را بررسی نمود. ارزیابی اندازه هماتوم به معنی اینکه آیا خونریزی پشت جفت از بین رفته و یا بزرگ تر شده است نیز با انجام مجدد سونوگرافی امکان پذیر است.

درمان هماتوم جفتی

به طور معمول هماتوم در بارداری درمان خاصی ندارد و اغلب به صورت خودبه خودی جذب می شود اما گاهی نیز اگر تداوم یابد می تواند موجب کنده شدن ساک بارداری از رحم و سقط جنین شود. با وجود اینکه روش خاصی برای درمان هماتوم جفتی وجود ندارد اما راهکارهای زیر ممکن است در برای درمان هماتوم جفتی و کاهش عوارض احتمالی هماتوم بارداری کمک کننده باشند:

– استراحت؛

– اجتناب از رابطه جنسی؛

– پرهیز از بلند کردم اجسام سنگین و ایستادن طولانی مدت؛

– پروژسترون تراپی، ممکن است پزشک جهت پیشگیری از افت هورمون های بارداری و جلوگیری از سقط برای بیمار پروژسترون به صورت خوراکی و یا واژینال تجویز نماید.

از دیگر روش های درمان هماتوم در بارداری می توان به موارد زیر اشاره نمود:

– مصرف مایعات به میزان کافی جهت جلوگیری از دهیدراته شدن؛

– افزایش وعده های غذایی و کاهش حجم مواد غذایی مصرفی؛

– افزایش مصرف فیبر در رژیم غذایی و مایعات جهت جلوگیری از یبوست در بارداری؛

– همچنین مراجعه به پزشک و تکرار سونوگرافی، یکی از مهم ترین راه های پیگیری و درمان هماتوم در بارداری می باشد.

توجه کنید که در صورتی که هماتوم بزرگ باشد ممکن است پزشک برای جذب سریع هماتوم دارو درمانی را توصیه و شروع کند.

تاثیر خونریزی پشت جفت بر روی جنین

در بیشتر مواقع هماتوم بارداری بدون خونریزی بوده و هماتوم جفتی خود به خود از بین می رود. هماتوم جفتی در اواخر سه ماه اول یا ابتدای سه ماه دوم باعث جدا شدن بخشی از جفت در حال رشد از رحم می شود. اگر اندازه هماتوم بزرگ باشد باشد ممکن است بخش اعظمی از جفت از بخش داخلی رحم (اندومتر) جدا شده و سبب سقط جنین گردد. چنانچه هماتوم در بخش های زیرین جفت، کنار جفت و یا به شکل مجزا در بخش خلفی ساک بارداری باشد، نگران کننده است. هماتوم های جفتی (هماتوم ساب کوریونیک) بزرگ می توانند سبب محدودیت در رشد جنین و تهدید سلامت مادر گردند.